Πρώτη ιστορική αναφορά (399 π.Χ.)

    Ο Πλάτωνας έγραψε πολλούς φιλοσοφικούς διαλόγους.

Στο Θεαίτητο και στον Κρατύλο γίνεται εκτενής αναφορά στους κωφούς. Συγκεκριμένα, στον Κρατύλο βλέπουμε το Σωκράτη να συζητάει με τον Ερμογένη, μαθητή του, για την ανθρώπινη γλώσσα. Για πρώτη φορά γίνεται αναφορά για τους κωφούς, τη γλώσσα και τη νοηματική. Ο Πλάτωνας αναγνωρίζει τους κωφούς, ως ανθρώπους που βλέπουν και επικοινωνούν με τα μάτια και τα χέρια. Ωστόσο, ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης, μαθητής του Πλάτωνος, γράφει ότι οι κωφοί δεν μπορούν να επικοινωνήσουν λόγω της έλλειψης της ακοής και άρα δεν είναι πλήρης άνθρωποι.

 

Στα χρόνια του Βυζαντίου

•    Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (575-641) έκανε πολλά παιδιά. Ένας γιος του,
     ο Θεοδόσιος, ήταν κωφός, κι ο Ηράκλειος τον πάντρεψε με μία πριγκίπισσα
     του βασιλικού οίκου των Σασσανιδών της Περσίας

•    Ο όσιος Μάρκος ο Κωφός ήταν ένας ασκητής που ζούσε ειρηνικά. Έγινε ο προστάτης
     άγιος των κωφών (εορτή: 2 Ιανουαρίου)

•    Ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, Γεράσιμος, ήταν κωφός. Έμεινε μόνο ένα χρόνο
     (1320-1321) στον θρόνο, διότι ήταν ήδη πολύ ηλικιωμένος

 

Στην Οθωμανική εποχή

    Ο Ασάν ο Κωφός ήταν κωφός στρατιωτικός διοικητής του Οθωμανικού στρατού (1248). Από το 1400 και μετά, οι Ντιλσίζ ήταν κωφοί ακόλουθοι των Σουλτάνων και των Μεγάλων Βεζύρηδων, και αναλάμβαναν εμπιστευτικά καθήκοντα. Επικοινωνούσαν με τα αφεντικά τους στην νοηματική γλώσσα.

Ο διάσημος Οθωμανός ποιητής Ζατί (γύρω στο 1500) ήταν κωφός.

 

Στο Μεσαίωνα

    Έβλεπαν τους κωφούς ως ανθρώπους που χρειάζονται θεραπεία, ώστε να γίνουν σαν τους άλλους δηλαδή να ακούνε. Τους απέδιδαν και ορισμένες υπερφυσικές δυνάμεις.

    Το 1634 πολλοί έφυγαν από το Κεντ της Αγγλίας και πήγαν στο Νησί της Μάρθας στην Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Ανάμεσά τους και πολλοί κωφοί. Όλοι στο νησί επικοινωνούσαν με νοηματική.

    Στην Ισπανία, ο Βενεδικτίνος μοναχός Πέτρος Πόνσε ντε Λεόν (1500-1584) ήταν ο πρώτος που εκπαίδευσε συστηματικά κωφά παιδιά. Ακολούθησαν κι άλλοι μοναχοί από διάφορα άλλα μοναστήρια της Ισπανίας, εκπαιδεύοντας κυρίως κωφά παιδιά από οικογένειες ευγενών. Στην Ισπανία γράφτηκαν τα πρώτα βιβλία για την εκπαίδευση των κωφών. Στην Ισπανία της Αναγέννησης εκπαιδεύτηκε από μοναχούς και ο διάσημος ζωγράφος Ιωάννης Φερδινάνδος ντε Ναβαρέτε (1526-1579) και άφησε πίσω του μεγάλο και αξιόλογο έργο. Στο Αββαείο του Αγ. Ιωάννη στην Αμιένη εκπαιδεύτηκε ο κωφός Ετιέν ντε Φαι (1669-1745), επιδέξιος αρχιτέκτονας και δάσκαλος κωφών παιδιών μετά.
Επικοινωνούσε με νοηματική και έμεινε στο Αββαείο όλη την ζωή του

 

Ο Διαφωτισμός

•    Ο Αββάς Κάρολος Μισέλ ντελ’ Επέ (1712-1789) ιδρύει στο Παρίσι το 1771 το πρώτο
    σχολείο κωφών (με οικοτροφείο) στην Γαλλία. Είναι υπέρμαχος της νοηματικής 
    γλώσσας στην διδασκαλία

•   Ο παιδαγωγός Σαμουήλ Χάϊνικε (1727-1790) ιδρύει στην Λειψία το 1778 το πρώτο 
    σχολείο κωφών στην Γερμανία. Είναι υπέρμαχος της προφορικής μεθόδου στην 
    διδασκαλία. Η αντιμαχία του με τον Κάρολο Μισέλ ντελ’ Επέ κράτησε χρόνια

•   Ο παιδαγωγός Θωμάς Μπράιντγουντ (1715-1806) ιδρύει στο Εδιμβούργο το 1760 το
    πρώτο σχολείο κωφών στην Βρετανία. Το 1783 μεταφέρει το σχολείο αυτό στο Λονδίνο

•   Ο παιδαγωγός Πέτρος Ααρών Μπόργκ (1776-1839) ιδρύει στη Στοκχόλμη το 1809 το
    πρώτο σχολείο κωφών στην Σουηδία, το διάσημο σχολείο Μανίλα. Έφερε στην
    Σουηδία στοιχεία από την Ισπανία και την Πορτογαλία

Πηγή: Δρ. Χρυσόστομος Παπασπύρου (Εμείς, οι Κωφοί: Η ιστορία μας, Αναζητώντας τις ρίζες μας μέσα στον χρόνο, Δεκέμβριος 2010).